ابروی من

دلتنگم نه دلتنگ تو

دلتنگ اینکه یه روزی هوامو داشتی

دلتنگ اینکه هر لحظه به یادم بودی

دلتنگ هر دقیقه شنیدن صدات

دلتنگ تا صبح بیدار موندنت فقط به خاطر اینکه دل من گرفته

دلتنگ اینکه اسممو سوالی صدا کنی

دیدی ؟ من که دلتنگ تو نیستم !

از خودم دور میشوم

تا به تو نزدیکتر باشم

این روزها ……….

” خیال ”

تنها راه با تو بودن است !

دلم میخواهد آرام سر بگذارم درکما فرو روم یا سکته کنم دوس دارم دلپواسی همه را ببینم مخصوصا او…

حق الناس همیشه پول نیست …
گاهی دل است ؛
دلی که باید میدادی و ندادی …

تمام تلاشم را می کنم که خاطراتت را به یاد نیاورم…

اما مگر می شود این جا باشی و بدانم که هستی در همین اطراف و دلتنگ نشوم؟

روزهایی که می دانم فاصله ی زمینی ات از من دور است آسوده ترم….

نزدیک که می شوی نبودنت انگاری مشت می شود و مرا له می کند….