ﻧـﻤـﯽ ﺗـﻮﺍﻧـﻢ ﺍﺯ ﺧـﻮﺍﺏ ﺑــﯿـﺪﺍﺭ ﺷــﻮﻡ

کدام خیابان را بگردم ؟ کدام کوچه را ؟

بر کوبه ی کدام در بکوبم تا بر چارچوبش ظاهر شوی تو ؟

و بازم بشناسی مرا از من به آغوشم بگیری و نپرسی هرگز که

چه به روزگارم آورده است روزگار بی تو ماندن های بسیار !

هـای پایــــیز حـواست جمـع باشد..
که دور تـو و شاعـرانهـ هـایت خـط خواهــــــم کـشید…
اگر بـا آمــدنت..او حـتی یــک سرفه کنـد!!!

همه گویند که : تو عاشق اویی

گر چه دانم همه کس عاشق اویند

لیک می ترسم ، یارب

نکند راست بگویند ؟
+++
مــَـن بـی تــو

شعـــر خــواهــم نــوشتـــ؛

تـــو بــی مـَـن

چــِـه خــواهــی کــــرد؟

اصـــلا”

یــــادت هَستـــ

کــِــه نیستــَـمــ…….

خوش بــه حال ِ انارها و انجیـرها …
دلتنگ که می شـوند، مــی تـرکـنــد …
“مهدی اخوان ثالث”

ﺁﺩﻣﻬﺎ ﻣﯽ ﺁﯾﻨﺪ
ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ
ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ !
ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺑﻮﺩﻧﺸﺎﻥ ﻭ ﻣﺎﻧﺪﻧﺸﺎﻥ
ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﺷﯽ ﻫﻤﺮﺍﻫﺸﺎﻥ
ﻫﻤﺎﻥ ﺁﺩﻣﻬﺎ، ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﯽ ﺑﻮﺩﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ،
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻭﺭﺷﺎﻥ ﮐﺮﺩﯼ،
ﺑﻪ ﺳﺎﺩﮔﯽ
ﻣﯿﺮﻭﻧﺪ
ﻭ ﺗﻮ ﻣﯿﻤﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺑﺎﻭﺭﯼ ﮐﻪ …